SAHUR
her günümü Ramazan bilsem
uyansam erkeninde gecenin
bitmeyen kavuşmalar gibi
yanı başımdan gitmese
sahur yemeğini yesem
beyaz iplik siyah iplikten
ayrılıncaya kadar
bir dilim ekmek peynir
birkaç siyah zeytin koşup gelse
tarhana çorbası pideyle
kokulu çaylar demlense
sahurun bereketi
bir sevdaya açan gözler misali
gerçek kulluktur
Rabb'ine yönelmiş kalp
bir sevinç bulutudur
dirilişin gerçeğine yol alır
insanı değiştirir sahur
gecenin sofrası
sahile vuran dalgalar gibi
inanç vurgusu yaşatır
sahur biter imsak başlar
gün boyu terk edilir
yeme içme dünya iştahı
iftar saati uzak değildir
belki çok yakın
son bulur bekleyiş
akşam ezanı okunur
yemekle kavuşma vaktidir ..
Mustafa kaya
28.09.2016 / Üsküdar