DARGINIM
yorgun kalbim
şehirde çırpınıyor
sayısız hançerler
inip kalkıyor
hayat yokuşları
zincire vurdu beni
beş duyusuz kaldım
insan ihanetleri
seviyesiz kelimeler
insan kirliliği
genzime kaçıyor
dargınım
dipsiz bir kuyudayım
çığlıklarım
sinmiş bulutlara
bu yaşadığım
kabusları azgın bir rüya.
Mustafa kaya
05.12.2005 / üsküdar
